Deniz Gergedani Hakkinda Bilgi

 Deniz Gergedani

Denizin tek boynuzlu atları olarak bilinirler. Boynuzlarının içinde muhtemelen çevreyi daha iyi algılamalarına yarayan sinirler bulunmaktadır.

Soğuk denizlerde yaşayan ve balinagiller ailesinden bir memeli çeşididir. Üst çenesinde ileriye doğru uzanmış üç metre kadar bir fildişi vardır. Soğuk Kuzey denizlerinde sürüler halinde yaşar. Kışları bazen İngiltere kıyılarına kadar iner. Fazla saldırgan değildir. Vücudu sarı üzerine kahverengi lekelerle kaplıdır.  Narbalinası da denir. 4-6 metre boyundadır. Erkeklerin üst çenesinde 3 metre uzunluğa varan tipik bir tos dişi vardır.

Denizgergedanı (Monodon monoceros), Monodontidae familyasından, daha çok Ku­zey Kutup Bölgesi’nin kıyılarında, bazen akarsularda yaşayan küçük balina türü. Rengi boz üstüne benekli, uzunluğu genel­likle 3,5-5 m olan denizgergedanının sırtyüzgeci yoktur. Her ikisi de üstçenenin ucunda olmak üzere yalnızca iki dişi vardır. Erkeklerin sol dişi, üstdudaktan dışarı taşa­rak mızrak gibi uzar.

Mitolojideki tekboynuzlu hayvanın boynuzuna benzetildiği için ortaçağda büyük değer verilen bu dişin uzunluğu 2,7 m’yi bulabilir; üstünde sola doğru kıvrılan sarmal bir oluk vardır. Ender olarak erkeklerin her iki dişi de uzayabilir; buna karşılık dişilerde genellikle uzun dişle­re rastlanmaz. Av ya da savaş aracı olarak kullanılmadığı sanılan bu dişlerin işlevi bugüne değin açıklanamamıştır.
Bunu boynuz gibi savunma organı olarak kullandığından denizgergedanı adını almıştır.

Başları yuvarlak, ağızları küttür, sırt yüzgeçleri yoktur. Sürüler halinde dolaşır. Eti ve yağı için avlanırlar. Deniz gergedanı ya da boynuzlu balina olarak da bilinen narval balinasının en dikkat çekici özelliği, erişkin erkek bireylerde dışarı doğru mızrak gibi uzayan 2-3 metrelik spiral dişler. Nadir de olsa dişi bireylerde de görülen bu dişler, narval balinalarının üst çenelerinin sol kısmında spiral yaparak uzar.

Bu dişin düşünüldüğü gibi dişilerin ilgisini çekme, rakibini korkutma gibi bir işlevi yok. Harvard Üniversitesi Diş Bilimi Bölümü’nden Martin Nweeia’nın araştırmalarına göre bu mızrak dişler aslında bir duyu organı. Dişin yüzeyindeki 10 milyondan fazla sinir hücresi bir tünelle merkezi sinir sistemine bağlı. Bu sayede narvallar sudaki sıcaklık ve basınç değişimlerini alıgılayabiliyor. Dişlerin bir diğer özelliği de kırılmadan yarım metre kadar esneyebilmeleri.

Hızlı ve hareketli canlılar olan deniz gergedanlarının temel gıdası, buz kaplı denizlerin altında yaşayan morina balığı türleridir. Bazı bölgelerde yaşayanlar ise beslenmelerine mürekkep balığı, karides, halibut, derin deniz kızıl balığı (Sebastes mentella) ve açık denizde sürüler halinde bulunan çeşitli balıkları da dahil edecek şekilde uyum sağlamıştır. Narvaller genellikle 5 ila 10 üyelik gruplar halinde bulunur. Bazen, özellikle yazın aynı kıyılarda toplanıldığında, çeşitli gruplar bir araya gelebilir.

Topluluk içindeki erkek narvaller, "diş tokuşturma" (tusking) olarak adlandırılan bir davranış dahilinde, zaman zaman dişlerini birbirlerine sürterler. Yukarıda da açıklandığı gibi, son araştırmalar ile bu dişlerin büyük olasılıkla bir çeşit duyu organı olduğu anlaşılmıştır. Diş tokuşturma davranışının ise bir anlamda diş fırçalamaya benzeyip, diş yüzeyine açılan sinir bağlantısı kanalcıklarının ağızlarından zamanla dişler üzerinde biriken kabuklu deniz canlılarını uzaklaştırmaya yaradığı düşünülmüştür.

Narvaller derin dalıcılardır. Tipik bir dalışta, 2 m/s hızla 5 ila 10 dakika kadar dalan hayvan yaklaşık 1000 m'ye ulaşır ve burada muhtemelen birkaç dakika geçirdikten sonra yüzeye çıkar. Bugüne dek kaydedilebilmiş en derin dalış 1164 m'dir. Tipik dalış süresi yaklaşık 20 dakikadır ama nadir de olsa 25 dakikalık dalışlar kaydedilmiştir.

BU YAZI DAHA ÖNCE KAÇ DEFA OKUNDUĞUNU ALT TARAFTAN BAKABİLİRSİNİZ

BU YAZIMIZ DAHA ÖNCE KİŞİ TARAFINDAN OKUNDU.